Geen blaam vanwege de beelden van de dashcam

Een paar maanden geleden ben ik de dashcam in mijn auto voor het eerst gaan gebruiken. Ik lease een auto en heb ‘m er al vanaf het begin inzitten, maar ik koos er altijd voor ‘m niet te gebruiken, het gaf me een onprettig gevoel van controle door mijn werkgever uit waar ik me niet tof bij voelde. Op een feestje raakte ik echter in gesprek met een vriend van een vriend die me een verhaal uit de doeken deed dat mijn gedachten en mijn perspectief op het gegeven deed veranderen. Ik vroeg hem naar de mitella om zijn arm en wat hem was overkomen, waarop hij vertelde in een ongeluk te zijn geweest, een nogal ernstig ongeluk waar hij desalniettemin gelukkig zonder al te veel schade uit was gekomen. In de rechtzaak die volgde op het ongeluk was hij gelukkig vrijgesproken door de beelden die zijn dashcam van het ongeluk had gedetecteerd, waardoor duidelijk werd dat hem geen blaam trof. Had hij geen dashcam dan weet niemand wat hem overkomen zou zijn, maar duidelijk is dat hij dan de pineut was geworden. Prompt die volgende maandag dat ik in de auto stapte heb ik het ding gelijk geactiveerd, aangezien dit het soort zeldzame adviezen is waar je naar dient te luisteren. Het grappige is dat ik enkele maanden later zelf ook iets aan de dashcam heb gehad, aangezien er een bewegingssensor in zit, die aanslaat zodra iets of iemand zich in de buurt van de auto bevindt. Er waren vandalen bezig geweest aan mijn auto, iets wat de dashcam natuurlijk meteen opgepikt had. Die beelden heb ik uiteindelijk naar de politie kunnen sturen en het voelde ontzettend goed dat die jongens op basis daarvan gepakt zijn. Op allerlei terreinen is de dashcam dus een erg goed idee en als ik jou was zou ik me na het lezen van dit blog ook geen tweede keer bedenken!